Mescal, ceviche y muchos viajes.

Het eerste, echte weekend in Mexico gingen we naar Acapulco met een grote groep exchange students via Mexchange. Mexchange is een verenging die veel tripjes organiseert, behalve Mexchange heb je ook nog Conexion en Amiko. Elke week zijn er meerdere feestjes van of deze verenigingen of studenten, al moet ik toegeven dat ik er pas naar één ben geweest. Acapulco is enorm toeristisch, het is een volgebouwde boulevard met verouderde hotels. Het deed mij denken aan Alanya, alles was all-inclusive, alleen en in plaats van Amerikanen heb je hier Russen, een positief verschil. We hebben daar vooral volleybal op het strand gespeeld en gezwommen in de zee. ‘Savonds hadden we een pre-party op de rooftop van het hotel met Mescal. Mescal is een echte Mexicaanse tequila, met een worm, sprinkhaan of ander insect erin. Dit geeft een extra smaakje er aan, ik haat tequila al, dus over de mescal was ik ook niet te spreken. Hierna gingen we naar een club, de club kostte 350 pesos, omgerekend 17 euro, maar dan kan je wel onbeperkt wodka-, rum- en tequilamixjes drinken. Een baco noemen ze hier een Cuba Libre, en dat is ook meteen het goedkoopste drankje, een fles rum kost hier ongeveer vier euro. De club was echt verschrikkelijk, het was koud en de muziek was alleen maar ‘EDM, when the bass drops’. De volgende dag gingen we met twee boten de oceaan op, iedereen was behoorlijk brak, dus het was het vooral kletsen en zwemmen zonder alcohol. Op de boot kwam de zeeziekte al om de hoek kijken, dus alcohol was sowieso niet aan mij besteed. Na eten bij de Mac, was het nog zeven uur terug rijden naar de TEC, en om vijf uur ‘s nachts kwamen we aan. Mijn eerste les begon om 08.30, dus die heb ik maar overgeslagen , om zo mijn lessen van 11.30 tot 22.00 wat fitter te kunnen pakken.

Eind januari ben ik vijf dagen weggeweest naar Oaxaca en Puerto Escondido. Samen met twee Fransen meiden: Amrisha en Marion, en één Nederlands meisje: Nathalie. Donderdagavond namen we de bus naar van af Mexico DF. naar Oaxaca, we kwamen om 7 uur ‘s ochtends aan en gingen na het ontbijt in het hostel meteen een tour doen. De tour duurde van 10 uur ‘s ochtends tot 19.00, het was dus een volle dag. De eerste stop was ‘Arbol del Tule’, een boom met een diameter van vijftig meter, de boom was rot van binnen en hol, omdat het zo oud was. Puur door de boom goed te verzorgen bleef hij staan, binnen in de boom groeide al een nieuwe jongere boom. Daarna gingen we naar Yagul, een archeologische ruïne van de Zapotec beschaving, hier leerde we meer over de architectuur. De mooiste stop was Hierva de Aguas een natuurlijke waterbron dat overloopt in gesteente, er zijn maar drie van deze constructies in de wereld, waarvan één dus in Mexico en de andere twee in Turkije. Helaas was het te koud om te zwemmen en gingen we snel door naar de Mescal-brouwerij. We kregen hier het proces van mescal te zien, de basis is Agave en hiermee wordt het zoet gemaakt.

S’avonds zijn we Oaxaca gaan verkennen, Oaxaca is de culinaire hoofdstad van Mexico. Eén van de specialiteiten hier is mole, een saus op basis van chocolade, dat je werkelijk in elke kleur of smaak kan krijgen. Ennnn insecten in het eten is hier eerder normaal, dan een uitzondering. Verder heb je Oaxaca kaas, wat heel erg lijkt op cheese strippers, alleen dan witter van kleur, het heeft helaas niet veel smaak, dus het is vooral leuk om mee te spelen.

Na twee dagen Oaxaca hebben we het vliegtuigje naar Puerto Escondido gepakt, dat was een hele ervaring. Een minivliegtuigje met zijn tienen en binnen veertig minuten waren we er. Daar hebben we de rest van mijn huis gemeet in het hostel. Het hostel was heel cool, erg backpackerig en vooral belangrijk, vlakbij het strand en eettentjes. Hier heb ik mijn eerste ceviche gegeten en het was heeeerlijk! Ceviche is een Peruaanse gerecht van vis, koriander en veel limoensap. Er zijn veel variaties hierop met elke soort vis, vaak wordt het met avocado en ui geserveerd. Puerto Escondido, vertaald Verborgen Poort, heeft prachtige stranden en je kan er veel wateractiviteiten doen. We hebben hier baby schildpadjes los gelaten op het strand, hierdoor overleeft in plaats van 90%, 30% het. Je ziet de meeuwen en andere vogels de zee induiken, na het loslaten, dus je weet wel hoe laat het is. Hierna zijn we gaan zwemmen in een meer, met heel, heel, veel muggen. In het meer zwemt lichtgevend plankton, in het water glinster je en wanneer je eruit komt en over je huid wrijft zie je alsnog glittervonkjes. De volgende dag zijn we gaan surfen, helaas bleek dit niet zo een succes, omdat ik zeeziek werd. De combinatie van op je buik liggen met je hals omhoog, hoge golven en een hete zon bleek niet al te best voor mij… We hebben in Puerto Escondido vooral erg lekker gegeten, op het strand gelegen en in de golven gedoken. Na vijf dagen weg te zijn geweest, was het weer tijd voor het schoolleven..